روزگار غریبی است دخترم ...

روزگار غریبی است دخترم !! دنیا از آن غریب تر !! ... این چه دنیایی است که خدا هم در آن تنها و مجهول مانده و این چه روزگاری است که خداوند هم برای حرف هایش مخاطبی ندارد ـ هیچ کس او را نمی شناسد و هیچ کس سعی نمی کند با او انس بگیرد روزگار غریبی است دخترم !! دنیا از آن غریب تر !! این چه دنیایی است که در آن چهره های سنگ و سرد تنها نفس می کشند ـ کسی عشق نمی ورزد ـ کسی درد ندارد ـ کسی نمی خواهد ـ کسی نمی بیند  ـ این چه روزگار غریبی است که شیطان رجیم هم اگر نگاهش را به این فرزندان قابیل بیندازد دیگر سرش را بالا نمی گیرد و سینه اش را جلو نمی دهد و از کردار آنان شرم سار است !! این چه دنیایی است که در آن مردمانش از جنون ـ طغیان ـ قساوت ـ دلهره و فریاد بستوه نیامده اند و وحشت بی قرارشان نکرده است . این چه روزگاری است که بجای عشق و بجای جوانمردی ـ هرویین ـ کراک ـ شیشه ـ تریاک ـ فراموشی و مستی قرار بی قرارانش شده است روزگار غریبی است دخترم !! دنیا از آن غریب تر !! این چه دنیایی است که نمی دانیم حکیمانش به چه می اندیشند و به کجا می اندیشند ؟ شاعرانش به چه زبانی و به شوق کجا شعر می گویند !! نقاشانش می کوشند تا چه بیافرینند ؟ چرا از دل سیم های یک گیتار و از سر انگشتان نرم و اعجاز انگیز یک پیانو و از حلقوم افسون ساز یک نی تنها صداهایی به گوش می رسد که اندیشه مان را جز تا اشیا نمی برد و دیگر خیالمان را از مرز هستی فراتر نمی برد . این چه روزگار ناشناخته ای است که به آن رسیده ایم !! می پندارم پیش از این در اقلیم دیگری می زیسته ایم و هرگز اینجا را ندیده ایم روزگار غریبی است دخترم !! دنیا از آن غریب تر !! روزگار و دنیای غریبی که در آن حلاج هایی را می مانیم که کسی نمی داند زبانمان چیست ـ دردمان چیست ـ عشقمان چیست ـ زندگیمان چیست ـ جنونمان چیست و فغانمان چیست ... روزگار غریبی است ...