چند متر ِ مکعب عشق ...

1)

دلم به پرنده های ِ خاکستری خو کرده است و

در میان ِ عقاب های ِ بی جگر لمیده است !!

دلم به تبسمی ناگزیر

به تماشای ِ دنیا از کنار  ِ پنجره ی ِ تردید خو کرده است !!

دلم همچون سردابه های ِ خیس

برودت ِ همه ی ِ بی وفایی ها را در خود نگه داشته است !!

2)

سَرَم برای ِ حس ِ خوب ِ سادگی درد می کند و

در میان ِ دقیقه های ِ بدون ِ تو سوت می کشد !!

سَرَم به کویر  ِ خشک ِ احساس

به دست ِ شوم  ِ روز ِگار خو کرده است !!

سَرَم همچون دالان های ِ تنهایی

سایه ی ِ همه ی ِ فصل ها را در خود نگه داشته است !!

3)

احساسم از محاسبه ی ِ چند متر  ِ مکعب عشق عاجز است و

در میان ِ بُهت ِ یک نیم روز ِ زمستانی ، یخ زده است !!

احساسم به زمهریر  ِ زمستان ِ نگاهت

به زخم های ِ خُردمایگی و خُدعه ، خو کرده است !!

احساسم همچون سنگ نوشته های ِ نیاکان

دیو  ِ دروغ ِدوستت دارم ها ی ِ تو را در خود نگه داشته است !!

4)

عقلم به قدم های ِ پاورچین و بی سوال خو کرده است و

در میان ِ دلربایی ِ بوقلمون ِ احساست ، پرسه می زند !!

عقلم به صخره های ِ گُر گرفته ی ِ کلامت

به ریاکاری و سُرخی ِ زبانت ، خو گرفته است !!

عقلم همچون دقیقه های ِ عَطَش

آه های ِ بعد از گناه ِ با تو بودن را در خود نگه داشته است !!