می بینی !؟
من ِ دلتنگ ِ احساسی
چه بی هوا ،
روی ِ بُهت ِ واژه هایت به خواب می روم و
چه بی هوا ،
در کشاله ی ِ حروف ِ نوشته هایت ، صف می کشم
می بینی !؟
من ِ دلتنگ ِ احساسی
چه بی هوا ،
به روزهای ِ آمدن ِ تو دلبسته ام و
چه بی هوا ،
طعنه ی ِ نگاه های ِ پیش از این گسسته ات را می چشم
می بینی !؟
من ِ دلتنگ ِ احساسی
چه بی هوا ،
هوای ِ مهربانی ات را کرده ام و
چه بی هوا ،
عطر ِ نمناک ِ بافه ی ِ عطر ِ حضورت را
روی ِ زخم ِ دقیقه های ِ ملال ِ صبرم می بندم
می بینی !؟
من ِ دلتنگ ِ احساسی
چه بی هوا ،
تن به بادهای ِ موسمی ِ فراغ می سپارم و
چه بی هوا ،
با رویایی از عطر ِ حضورت ،
حریم ِ جنگل ِ فلز و دود را
تا غروب ِ مفرغی ِ شهر ، تاب می آورم !!
می بینی !؟
من ِ دلتنگ ِ احساسی
چه بی هوا ،
گردباد ِ عطش ِ به تو رسیدن را
باجامی از رویا
به جان ِ خود نوش می کنم و
چه بی هوا ،
در مزرعه ی ِ سوخته ی ِ احساسم
عشق ِ به تو را می کارم !!
پی نوشت : بی گمان ، تو تنها نیلوفر ِ این خاکدان ِ مه گرفته هستی که
از قرابت ِ با تو ،
تکه های ِ این دل ،
آسمانی می شود ...
دل نوشت : من ِ دلتنگ ِ احساسی ، بی هوای ِ تو ، هوای ِ گریه دارم ...