به چشمای ِ تو سوگند ...

سلام ای قبله ی قبیله ی باران

خواب دیدم که از سینه ی پاکِ باران ، دریا نمی جوشد !!

خواب دیدم که از نگاهِ کبوتر ، خون می چکد !!

خواب دیدم که از سنگ چین ِ اجاق ِ عشق ، آتش نمی روید 

خواب دیدم که تو دیگر در هر نَفَسم ، مثل ِ عطر ِ بهار نارنج ،

مثل ِ عطر ِ گل ِ مریم و مثل َ عطر ِ گل ِ یاس نمی آیی !!

خواب دیدم که بغض ، با نعل های ِ نمد بسته اش در گلویم

یورتمه می رود !!

خواب دیدم که چشم هایم بی نگاه ، گام هایم بی عبور و

دست هایم بی صدا شده اند !!

خواب دیدم که من هر روز نُت های ِ آسمانی ِ عشقم را

به ییلاق ِ آتش ِ احساس می برم و از همان آغاز ، از آدم های ِ

کوکی ِ شماطه دار تا قد قامت ِ خیال را برایت می خوانم

و تو ...


از خواب بیدار می شوم و

باز هم تو را به آب و آیینه مهمان می کنم و

برایت سوگند می خورم که در سر ِ سفره ی شیدایی ام ،

        (( هنوز هم نان و نمک توئی ))

برایت سوگند می خورم که در تمام ِ لحظه های ِ عاشقانه ام ،

        (( هنوز هم غزال ِ غزلخوان ِ من توئی ))

برایت سوگند می خورم که به محراب ِ دریای ِ احساست ،

        (( هنوز هم ، آن که رگِ تشنگی اش را می گشاید ، منم ))


پی نوشت 1 :سوگند به چشم هایت

                 نگذار

                 این دست ها که دائما

                 بوی ِ (( امٌن یجیب و آیینه )) می دهند

                 خاکستر نشین ِ نگاهت شوند


پی نوشت 2 :من به دنبال ِ قافِ سیمرغ های ِ دست ساز

                  نمی گردم !!

                  مرغ ِ هزار بال ِ نیاکان ِ من توئی